آموزش نصب vnc در ویندوز و لینوکس اوبونتو 20.04!

Virtual Network Computing یا به اختصار VNC، سیستمی برای اتصال به سرور از راه دور است که امکان استفاده از ماوس و کیبورد را برای تعامل با یک محیط دسکتاپ گرافیکی روی سرور فراهم می‌کند. این روش، به‌ویژه برای کاربرانی که هنوز با خط فرمان (Command Line) راحت نیستند، مدیریت فایل‌ها، نرم‌افزارها و تنظیمات را روی یک سرور راه دور ساده‌تر می‌کند. در این مطلب، به آموزش نصب vnc روی ویندوز و لینوکس می‌پردازیم.

VNC چیست؟

پیش از آن که به آموزش نصب VNC بپردازیم، لازم است تا شما را با این فناوری قدرتمند آشنا کنیم. این تکنولوژی امکان دسترسی به یک کامیپوتر را از راه دور فراهم می‌کند؛ به همین دلیل کاربران با استفاده از آن می‌توانند با هر دستگاهی به شبکه متصل شوند و کارهای خود را پیگیری کنند.

این فناوری با تکیه بر پروتکل RFB می‌تواند اطلاعات و ورودی‌های کاربر را به دستگاه دیگری منتقل کند. به علاوه، با VNC می‌توانید به راحتی به سرور اختصاصی ایران، دستگاه‌های تلفن و کامپیوترهای شخصی خود دسترسی پیدا کنید.

آموزش نصب VNC

برای نصب vnc در ابتدا باید نرم افزار VNC Viewer را دانلود کنید. پس از دانلود این نرم افزار، همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، زبان انگلیسی را انتخاب کرده و بر روی گزینه OK کلیک کنید.

در ادامه پنجره Setup برنامه VNC viewer باز می‌شود. در این مرحله باید بر روی گزینه Next کلیک کنید.

در پنجره جدید، قوانین این نرم‌افزار را مشاهده می‌کنید. تیک گزینه I accept the terms in the license Agreement را بزنید تا گزینه NEXT برای شما پر رنگ شود. حالا روی گزینه Next کلیک کنید.

در پنجره جدید، با انتخاب گزینه Next به این نرم ‌افزار اجازه می‌دهید تا برخی از تنظیمات مورد نیاز را تغییر دهد.

حالا با انتخاب گزینه Install مراحل نصب این نرم‌ افزار آغاز می‌شود.

در پنجره جدید، باید به برنامه مجوز ایجاد تغییر در سیستم خود را بدهید؛ روی گزینه Yes کلیک کنید.

حالا VNC Viewer نصب شده است. برای تکمیل فرآیند، روی گزینه finish کلیک کنید.

پس از اینکه اطلاعات اتصال به VNC شامل IP، پورت و رمز عبور را دریافت کردید، می‌توانید با استفاده از نرم‌افزار VNC Viewer به سرور خود متصل شوید. برای این کار، نرم‌افزار VNC Viewer را اجرا کنید. در قسمت مربوطه، آدرس IP و شماره پورت سرور مجازی یا اختصاصی خود را که قبلا دریافت کرده‌اید، وارد نمایید. پس از وارد کردن این اطلاعات، از شما خواسته می‌شود که رمز عبور VNC را وارد کنید. با وارد کردن رمز عبور صحیح، اتصال شما به سیستم عامل سرور برقرار می‌شود و می‌توانید از طریق رابط گرافیکی، تغییرات مورد نظر خود را روی سیستم عامل سرور اعمال کنید. این روش به شما امکان مدیریت آسان سرور را از راه دور می‌دهد.

نصب VNC در لینوکس اوبونتو 20.04

پیش‌نیازها

برای تکمیل این آموزش به موارد زیر نیاز دارید:

• یک سرور مجازی لینوکس با توزیع Ubuntu 20.04 با یک کاربر غیر روت (non-root) که دسترسی sudo داشته باشد و یک فایروال (Firewall) که از طریق UFW پیکربندی شده است.
• یک سیستم محلی که روی آن یک کلاینت VNC نصب شده باشد. کلاینت VNC شما باید از اتصال از طریق تانل SSH پشتیبانی کند:
  • در ویندوز می‌توانید از TightVNC، RealVNC یا UltraVNC استفاده کنید.
  • در macOS می‌توانید از برنامه‌ی پیش‌فرض Screen Sharing یا از اپ‌های کراس پلتفرم (Cross-platform) مانند RealVNC استفاده کنید.
  • در لینوکس گزینه‌های متعددی وجود دارد، از جمله vinagre، krdc، RealVNC یا TightVNC.

پیکربندی و نصب VNC در اوبونتو 20.04

نصب محیط دسکتاپ و سرور VNC

به‌طور پیش‌فرض، در سرور Ubuntu 20.04 هیچ محیط دسکتاپ گرافیکی یا سرور VNC نصب نیست؛ بنابراین ابتدا باید آن‌ها را نصب کنیم.

زمانی که می‌خواهید انتخاب کنید از کدام سرور VNC و کدام محیط دسکتاپ استفاده کنید، گزینه‌های متعددی در دسترس هستند. در این آموزش، بسته‌های مربوط به جدیدترین نسخهٔ محیط دسکتاپ Xfce و بستهٔ TightVNC از مخازن رسمی اوبونتو نصب خواهند شد. هم Xfce و هم TightVNC به سبک و سریع بودن معروف‌اند؛ بنابراین حتی روی اتصال‌های اینترنتی ضعیف‌تر نیز اتصال VNC روان و پایدار باقی خواهد ماند.

پس از اتصال به سرور با SSH، ابتدا فهرست بسته‌های خود را به‌روزرسانی کنید:

حالا محیط دسکتاپ Xfce را همراه با بستهٔ xfce4-goodies که چند افزونه و بهبود برای Xfce دارد، نصب کنید:

sudo apt install tightvncserver

vncserver

You will require a password to access your desktops. Password: Verify:

رمز عبور VNC باید بین 6 تا 8 کاراکتر باشد و رمزهای طولانی‌تر به‌طور خودکار کوتاه می‌شوند. پس از تعیین رمز اصلی، گزینه‌ای برای ایجاد رمز عبور فقط خواندنی وجود دارد که به کاربران اجازه می‌دهد فقط محتوای صفحه را ببینند و کنترلی روی آن نداشته باشند. این گزینه برای نمایش محتوا به دیگران مفید است و اجباری نیست. این فرآیند، فایل‌های پیکربندی و اطلاعات اتصال سرور را تنظیم می‌کند و یک نمونه سرور پیش‌فرض روی پورت 5901 راه‌اندازی می‌کند. VNC می‌تواند نمونه‌های متعددی را روی پورت‌های نمایشگر دیگر مانند 5902، 5903 و غیره اجرا کند.

خروجی به دست آمده به صورت زیر خواهد بود:

Output

Would you like to enter a view-only password (y/n)? n

xauth:  file /home/sammy/.Xauthority does not exist


New 'X' desktop is your_hostname:1


Creating default startup script /home/sammy/.vnc/xstartup

Starting applications specified in /home/sammy/.vnc/xstartup

Log file is /home/sammy/.vnc/your_hostname:1.log

توجه داشته باشید هرگاه بخواهید رمز عبور خود را تغییر دهید یا یک رمز «view-only» اضافه کنید، می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

vncpasswd

پیکربندی VNC server

در پیکربندی VNC در اوبونتو 20.04، سرور VNC باید بداند که هنگام راه‌اندازی چه دستوراتی را اجرا کند، به ویژه اینکه به کدام محیط گرافیکی متصل شود.

دستوراتی که سرور VNC هنگام راه‌اندازی اجرا می‌کند، در فایلی به نام xstartup در پوشهٔ .vnc در فهرست خانگی (home) شما قرار دارند. وقتی در گام قبل دستور vncserver را اجرا کردید، فایل راه‌اندازی (startup) پیش‌فرض ایجاد شد، اما حالا قصد دارید فایل خودتان را بسازید تا محیط دسکتاپ Xfce را اجرا کند.

چون قرار است روش پیکربندی سرور VNC را تغییر دهید، ابتدا نمونه سرور VNC که روی پورت 5901 در حال اجراست را متوقف کنید:

vncserver -kill :1

خروجی بدست آمده، به صورت زیر است (با PID متفاوت):

Killing Xtightvnc process ID 17648

پیش از آنکه فایل xstartup را ویرایش کنید، از فایل اصلی پشتیبان بگیرید:

mv ~/.vnc/xstartup ~/.vnc/xstartup.bak

حالا یک فایل جدید به نام xstartup ایجاد کرده و آن را با یک ویرایشگر متن (مثلاً nano) باز کنید:

nano ~/.vnc/xstartup

سپس خطوط زیر را در فایل قرار دهید:

#!/bin/bash xrdb $HOME/.Xresources startxfce4 &

سطر اول یک شِبنگ (shebang) است. در فایل‌های متنی اجرایی روی سیستم‌های مبتنی بر *nix، شِبنگ به سیستم می‌گوید که برای اجرای آن فایل باید از کدام مفسر استفاده کند. در این جا، فایل به مفسر Bash سپرده می‌شود و بدین ترتیب هر خط بعدی به‌ترتیب به‌عنوان یک دستور اجرا می‌شود.

دستور اول، xrdb $HOME/.Xresources، به چارچوب گرافیکی VNC می‌گوید فایل .Xresources کاربر سرور را بخواند. فایل .Xresources جایی است که کاربر می‌تواند تغییراتی مانند رنگ‌های ترمینال، تم‌های نشانگر (cursor) و رندر فونت را تنظیم کند. دستور دوم به سرور می‌گوید Xfce را اجرا کند. هر زمان که سرور VNC را شروع یا راه‌اندازی مجدد کنید، این دستورات به‌صورت خودکار اجرا می‌شوند.

پس از افزودن این خطوط، تغییرات را ذخیره کرده و فایل را ببندید. اگر از nano استفاده می‌کنید، با فشردن دکمه‌های CTRL + X، سپس Y و بعد ENTER این کار را انجام دهید.

برای اطمینان از اینکه سرور VNC می‌تواند از فایل جدید استارتاپ به‌درستی استفاده کند، باید این فایل را اجرایی کنید:

chmod +x ~/.vnc/xstartup

برای راه اندازی مجدد سرور VNC دستور زیر را اجرا کنید:

vncserver -localhost

نکته‌ مهم این است که دستور مورد نظر شامل گزینه‌ی -localhost است که سرور VNC را به رابط loopback متصل می‌کند. این کار باعث می‌شود VNC فقط اتصالات محلی را بپذیرد. در مرحله‌ی بعد، با ایجاد یک تونل SSH بین دستگاه محلی و سرور، VNC فریب می‌خورد و تصور می‌کند اتصال از خود سرور برقرار شده است. این روش یک لایه‌ی امنیتی اضافی ایجاد می‌کند، زیرا تنها کاربرانی که از قبل به سرور SSH متصل شده‌اند، می‌توانند به VNC دسترسی داشته باشند و از خطرات امنیتی احتمالی جلوگیری می‌کند.

خروجی‌ای که باید مشاهده کنید به صورت زیر است:

New 'X' desktop is your_hostname:1 Starting applications specified in /home/sammy/.vnc/xstartup Log file is /home/sammy/.vnc/your_hostname:1.log

اتصال امن به دسکتاپ VNC

در مرحله سوم پیکربندی VNC در اوبونتو ۲۰.۰۴، برای ایجاد یک اتصال امن، باید یک تونل SSH ایجاد شود؛ زیرا خود VNC به‌طور پیش‌فرض از پروتکل‌های امنیتی استفاده نمی‌کند. این تونل به کلاینت VNC دستور می‌دهد که به جای اتصال مستقیم، از طریق این تونل ارتباط برقرار کند. برای این منظور، باید یک اتصال SSH از رایانه محلی خود به سرور ایجاد کنید تا ارتباط localhost به VNC به‌صورت امن منتقل شود. این کار با اجرای دستور SSH در ترمینال سیستم‌عامل‌های لینوکس یا macOS انجام می‌شود. این تونل، یک لایه امنیتی اضافی فراهم می‌کند و از انتقال اطلاعات به‌صورت رمزگذاری نشده جلوگیری می‌کند.

ssh -L 59000:localhost:5901 -C -N -l sammy your_server_ip

در ادامه، توضیح این دستور آمده است:

• -L 59000:localhost:5901: سویچ -L مشخص می‌کند که پورت ۵۹۰۰۰ در رایانهٔ محلی باید به هاست و پورت مشخصی روی سرور مقصد (یعنی localhost:5901) تونل شود. در اینجا منظور از localhost:5901 همان پورت ۵۹۰۱ روی سرور مقصد با آی‌پی your_server_ip است. توجه داشته باشید که پورت ۵۹۰۰۰ در سیستم محلی تا زمانی که در حال حاضر در حال استفاده نباشد، عددی دلخواه است و شما می‌توانید هر پورت آزاد دیگری را نیز به‌کار ببرید.
• -C: این فلگ فشرده‌سازی را فعال می‌کند که می‌تواند منابع مصرفی را کاهش داده و سرعت را افزایش دهد.
• -N: این گزینه به SSH می‌گوید که قرار نیست دستور خاصی را روی سرور اجرا کنیم و صرفا می‌خواهیم از قابلیت پورت فورواردینگ استفاده کنیم.
• -l sammy your_server_ip: سویچ -l مشخص می‌کند که قرار است با کدام کاربر (اینجا sammy) وارد سرور شویم. حتما sammy و your_server_ip را با نام کاربر غیرریشه‌ای و نشانی IP سرور خود جایگزین کنید.

نکته: این دستور یک تونل SSH ایجاد می‌کند که اطلاعات را از پورت 5901 سرور VNC به پورت 59000 روی سیستم محلی شما، از طریق پورت 22 در هر دو سیستم (پورت پیش‌فرض SSH) هدایت می‌کند. یک قانون UFW هم وجود دارد که اتصال‌های ورودی به سرور از طریق OpenSSH را مجاز می‌کند.

اگر از PuTTY برای اتصال به سرور  مجازی استفاده می‌کنید، می‌توانید تانل SSH را با کلیک راست روی نوار بالای پنجره ترمینال و انتخاب گزینه Change Settings… بسازید:

در پنجره PuTTY Reconfiguration که باز می‌شود، از فهرست سمت چپ Connection را پیدا کرده و شاخه مربوط به SSH را باز کنید. سپس روی Tunnels کلیک کنید. در بخش Options controlling SSH port forwarding، مقدار Source Port را 59000 و مقدار Destination را localhost:5901 وارد کنید:

سپس روی دکمه Add و بعد از آن روی Apply کلیک کنید تا تونل اعمال شود.

اکنون که تونل برقرار شده است، برنامه VNC کلاینت خود را باز کنید و به localhost:59000 متصل شوید. در این مرحله، پسوردی که در گام 1 تعیین کرده‌ بودید از شما خواسته می‌شود.

پس از تأیید پسورد، محیط دسکتاپ لینوکس پیش‌فرض Xfce را مشاهده خواهید کرد. نمایی شبیه به تصویر زیر خواهید دید:

شما می‌توانید از طریق برنامه مدیریت فایل یا خط فرمان (ترمینال) به پوشه‌های خانگی خود دسترسی داشته باشید:

برای قطع تانل SSH و بازگشت به خط فرمان محلی، در ترمینال کلیدهای CTRL + C را فشار دهید. با این کار اتصال VNC نیز قطع خواهد شد.

اکنون می‌توانید سرور VNC را به‌عنوان یک سرویس سیستمی (systemd service) پیکربندی کنید.

اجرای VNC به‌عنوان System Service

با راه‌اندازی سرور VNC در قالب یک سرویس systemd، می‌توانید هر زمان که لازم شد آن را شروع (start)، متوقف (stop) یا راه‌اندازی مجدد (restart) کنید. همچنین می‌توانید با استفاده از ابزارهای مدیریت systemd تعیین کنید که VNC هنگام بوت شدن سرور نیز به‌طور خودکار فعال شود.

ابتدا، یک فایل واحد (unit file) جدید با نام /etc/systemd/system/[email protected] بسازید:

sudo nano /etc/systemd/system/[email protected]

نماد @ در انتهای نام فایل سرویس ([email protected]) به شما امکان می‌دهد آرگومان‌هایی را به سرویس ارسال کنید. این نشان معمولاً برای تعیین شماره پورت نمایش VNC استفاده می‌شود. در مرحله بعد، باید خطوطی به این فایل اضافه شوند که در آن‌ها باید مقادیر User، Group، WorkingDirectory و نام کاربری در PIDFILE با نام کاربری سیستم شما مطابقت داده شوند.

تمام موارد ذکرشده را می‌توانید در دستور زیرا مشاهده کنید:

[Unit] Description=Start TightVNC server at startup After=syslog.target network.target [Service] Type=forking User=sammy Group=sammy WorkingDirectory=/home/sammy PIDFile=/home/sammy/.vnc/%H:%i.pid ExecStartPre=-/usr/bin/vncserver -kill :%i > /dev/null 2>&1 ExecStart=/usr/bin/vncserver -depth 24 -geometry 1280x800 -localhost :%i ExecStop=/usr/bin/vncserver -kill :%i [Install] WantedBy=multi-user.target

دستور ExecStartPre در صورت اجرای قبلی VNC، آن را متوقف می‌کند. دستور ExecStart وظیفه شروع VNC و تنظیم رنگ‌ها با عمق 24 بیت و رزولوشن 1280×800 را بر عهده دارد. می‌توانید این گزینه‌های راه‌اندازی را بر اساس نیاز خود تغییر دهید. همچنین، دستور ExecStart مجدداً شامل گزینه -localhost برای محدود کردن اتصالات به localhost است.

سپس فایل را ذخیره کنید و ببندید و دستور زیرا را اجرا کنید:

sudo systemctl daemon-reload

برای فعال کردن پرونده واحد دستور زیر را وارد کنید:

sudo systemctl enable [email protected]

عدد 1 بعد از @ در نام فایل سرویس ([email protected]) نشان‌دهنده شماره نمایش سرویس است که VNC روی آن اجرا می‌شود. این عدد معمولاً 1 است که قبلاً نیز به آن اشاره شد. اگر نمونه‌ای از سرور VNC هنوز در حال اجرا است، باید آن را متوقف کنید تا تنظیمات جدید به درستی اعمال شوند.

برای متوقف کردن کافیست دستور زیر را به اجرا برسانید:

vncserver -kill :1

بعد از تایپ دستور فوق، باید آن را شروع کنید. همانند چیزی که در دستور زیر می‌بینید:

sudo systemctl start vncserver@1

برای اطمینان از موفقیت‌آمیز بودن راه‌اندازی، می‌توانید وضعیت سرویس را بررسی کنید:

sudo systemctl status vncserver@1

اگر این مورد به درستی شروع شود، خروجی باید همانند دستور زیر باشد:

● [email protected] - Start TightVNC server at startup Loaded: loaded (/etc/systemd/system/[email protected]; enabled; vendor preset: enabled) Active: active (running) since Thu 2020-05-07 17:23:50 UTC; 6s ago Process: 39768 ExecStartPre=/usr/bin/vncserver -kill :1 > /dev/null 2>&1 (code=exited, status=2) Process: 39772 ExecStart=/usr/bin/vncserver -depth 24 -geometry 1280x800 :1 (code=exited, status=0/SUCCESS) Main PID: 39795 (Xtightvnc) ...

اکنون سرور VNC آماده است تا هر زمان که سرور شما راه‌اندازی می‌شود، به‌طور خودکار اجرا شود. همچنین با دستورهای systemctl می‌توانید مانند دیگر سرویس‌های systemd آن را مدیریت کنید.

در سمت کلاینت، تغییری ایجاد نشده است. برای اتصال مجدد، همان تونل SSH را راه‌اندازی کنید:

ssh -L 59000:localhost:5901 -C -N -l sammy your_server_ip

پس از انجام تنظیمات، با استفاده از نرم‌افزار کلاینت VNC و اتصال به localhost:59000، می‌توانید به سرور خود متصل شوید. نصب و پیکربندی VNC در اوبونتو 20.04 امکانات و تجربه‌های جدیدی را فراهم می‌کند که با یادگیری و استفاده از آن‌ها، عملکرد بهتری در کار با سیستم خواهید داشت.

VNC چه ویژگی‌هایی دارد؟

پس از نصب vnc، لازم است تا برای استفاده بهتر، با ویژگی‌های این فناوری آشنا شوید.

پروتکل سبک و کاربردی

VNC برای ارتباط بین دستگاه‌ها و نشان دادن تصویر از راه دور، از پروتکلی به نام RFB استفاده می‌کند. RFB به صورتی طراحی شده است که تصاویر را سریع و بدون تاخیر منتقل می‌کند. این پروتکل با فشرده کردن داده‌ها، حجم آن‌ها را کم می‌کند؛ به همین دلیل به اینترنت کمتری نیاز است. به طور خلاصه، RFB نقش مهمی در ارائه دسترسی از راه دور با کیفیت و کارایی بالا توسط VNC ایفا می‌کند. این پروتکل باعث می‌شود که بتوانیم به راحتی و با سرعت مناسب، از راه دور به دستگاه‌های دیگر دسترسی داشته باشیم و آن‌ها را کنترل کنیم.

اشتراک‌گذاری صفحه نمایش

یکی از ویژگی‌های مهم VNC، اشتراک صفحه نمایش با چند نفر به صورت همزمان است. این ویژگی باعث شده VNC ابزاری قوی برای آموزش از راه دور، پشتیبانی فنی و کارهای گروهی باشد. مثلاً یک مدیر سیستم می‌تواند مشکلات کاربران را ببیند و به آن‌ها کمک کند. این ویژگی نه تنها برای آموزش و پشتیبانی، بلکه برای کارهای گروهی هم کاربردی است و باعث همکاری بهتر بین اعضای یک تیم می‌شود.

پلتفرم مستقل

یکی از بهترین ویژگی‌های VNC، سازگاری بالای آن با سیستم‌عامل‌های مختلف است. این نرم‌افزار از ویندوز و مک گرفته تا انواع لینوکس و حتی سیستم‌عامل‌های موبایل پشتیبانی می‌کند. این سازگاری به کاربران اجازه می‌دهد با یک برنامه، دستگاه‌های مختلف با سیستم‌عامل‌های گوناگون را کنترل کنند. یعنی مهم نیست از چه سیستم‌عاملی استفاده می‌کنید، با نصب vnc می‌توانید به راحتی به دستگاه‌های دیگر وصل شوید و آن‌ها را کنترل کنید. این ویژگی، VNC را برای کسانی که با دستگاه‌های مختلف کار می‌کنند و به یک راه حل برای مدیریت آن‌ها نیاز دارند، بسیار مفید کرده است.

چندین جلسه همزمان

یکی از قابلیت‌های مهم VNC، امکان ایجاد چندین جلسه همزمان است. این ویژگی به شما اجازه می‌دهد چند پنجره از یک کامپیوتر را همزمان روی چند صفحه نمایش ببینید. یعنی می‌توانید چند اتصال به یک سرور داشته باشید و هر کدام را در یک پنجره جداگانه ببینید. این ویژگی برای مدیران سیستم که باید چند سرور را همزمان بررسی کنند، خیلی مفید است. همچنین، این ویژگی برای آموزش‌های گروهی و نمایش‌های زنده هم خیلی کاربردی است و به ارائه بهتر مطالب کمک می‌کند.

کاربردهای vnc

با نصب vnc می‌توانید از کاربردهای متنوع آن بهره ببرید که عبارتند از:

مدیریت سرورها

VNC ابزاری قوی برای مدیریت از راه دور سرورها است. با آن می‌توانید از هر جای دنیا به محیط گرافیکی سرور خود دسترسی پیدا کنید و آن را مدیریت کنید. مدیریت سرورها این امکان را به شما می‌دهد که نرم‌افزارهای جدیدی را نصب و تنظیم کنید، مشکلات و خطاها را پیدا و رفع کنید، سیستم‌عامل را به‌روز نگه دارید و فایل‌ها و تنظیمات سرور را مدیریت کنید. به عبارت دیگر، این نرم‌افزار به شما اجازه می‌دهد تمام کارهایی که قبلا مستقیما روی سرور انجام می‌دادید را حالا از راه دور و با یک رابط گرافیکی انجام دهید. این کار مدیریت سرورها را بسیار آسان‌تر می‌کند.

دسترسی به کامپیوتر از راه دور

این ابزار به شما امکان می‌دهد کامپیوترهای شخصی را از راه دور کنترل کنید. با VNC، از هر جایی که به اینترنت وصل باشید، می‌توانید به کامپیوتر خود در خانه یا هر جای دیگر دسترسی پیدا کنید و آن را کنترل کنید. این قابلیت به شما اجازه می‌دهد به فایل‌ها و برنامه‌های شخصی خود دسترسی داشته باشید، تغییرات لازم را انجام دهید و حتی برنامه‌ها را اجرا کنید. این ویژگی برای کسانی که نیاز دارند از راه دور به اطلاعات شخصی خود دسترسی داشته باشند، خیلی مفید است.

پشتیبانی از راه دور

VNC ابزاری عالی برای پشتیبانی فنی از راه دور است. متخصصان IT با استفاده از آن می‌توانند به سرعت به سیستم کاربران وصل شوند و مشکلات فنی آن‌ها را پیدا و حل کنند. این به کاربران کمک می‌کند بدون نیاز به حضور متخصص، مشکلات خود را رفع کنند و آموزش ببینند. همچنین، تیم‌های پشتیبانی می‌توانند به طور منظم سیستم‌ها را بررسی و تعمیرات لازم را انجام دهند. این کار باعث بهبود کارایی و امنیت سیستم‌ها می‌شود و از بروز مشکلات بزرگتر جلوگیری می‌کند. به این ترتیب، هم کاربران و هم تیم‌های پشتیبانی می‌توانند به شکل مؤثرتری کار کنند.

برگزاری کلاس‌های آنلاین

VNC ابزاری مفید برای برگزاری کلاس‌های آنلاین است که مدرس می‌تواند با استفاده از آن صفحه کامپیوتر خود را با دانش‌آموزان به اشتراک بگذارد و به صورت زنده به آن‌ها درس بدهد. دانش‌آموزان هم می‌توانند صفحه مدرس را ببینند و همزمان با او صحبت کنند. این امکان به معلمان اجازه می‌دهد برنامه‌ها، کدها و مثال‌ها را به صورت تصویری نشان دهند و به سؤالات دانش‌آموزان جواب بدهند.

توسعه نرم افزار

توسعه‌دهندگان با استفاده از این ابزار می‌توانند در محیط‌ها و سیستم‌های مختلف، به تست نرم‌ افزارهای خود بپردازند. بدین ترتیب امکان شناسایی و رفع بسیاری از باگ‌های نرم افزارهای فراهم می‌شود. به علاوه، VNC گزینه ایده‌آلی برای رفع اشکالات کدها است. اشتراک‌گذاری صفحه نمایش با سایر اعضای تیم نیز گامی مهم در رفع مشکلات و باگ‌های نرم افزارها به شمار می‌رود.

جمع بندی

در این آموزش، نحوه نصب vnc را یاد گرفتیم. با این مراحل، می‌توانید پس از خرید سرور مجازی کارهای خود را به صورت ریموت کنترل کنید. VNC برای آموزش از راه دور و همکاری در پروژه‌ها هم مفید است. برای امنیت بیشتر، از رمز عبور قوی استفاده کنید و فقط در صورت نیاز پورت VNC را باز کنید و سیستم و سرور را به‌روز نگه دارید.

سوالات متداول

آیا برای نصب VNC حتما باید دسکتاپ روی سرور نصب باشد؟

بله، برای استفاده از VNC، وجود یک محیط دسکتاپ روی سرور ضروری است؛ زیرا VNC تصویر دسکتاپ را به شما نمایش می‌دهد.

آیا می‌توان از VNC روی سیستم‌عامل‌های مختلف به یک سرور متصل شد؟

بله، VNC از سیستم‌عامل‌های مختلف پشتیبانی می‌کند و شما می‌توانید از هر کدام از این سیستم‌عامل‌ها به VNC متصل شوید.

آیا اتصال VNC امن است؟

به صورت پیش‌فرض، اتصال VNC رمزگذاری نمی‌شود و می‌تواند ناامن باشد. برای افزایش امنیت، توصیه می‌شود از روش‌هایی مانند تونل SSH برای ایجاد یک اتصال امن استفاده کنید. همچنین، استفاده از رمز عبور قوی و به‌روز نگه داشتن نرم‌افزارها نیز در افزایش امنیت مؤثر است