لینوکس مینت چیست؟ آشنایی با توزیع مینت!

لینوکس مینت یک توزیع لینوکس دسکتاپ محبوب است که در چند دهه اخیر، توانسته محبوبیت خود را حفظ کند. مطالب زیادی درباره این توزیع لینوکس در سراسر اینترنت وجود دارد؛ اما آیا می‌دانید که این سیستم‌عامل چیست و چرا اینقدر بین جامعه لینوکس شناخته شده است؟

اولین سیستم‌عاملی که در زمان سوئیچ از ویندوز یا مک به لینوکس باید به آن مراجعه کنید، مینت است. لینوکس مینت از سال 2006 تاکنون توانسته با رشد پیوسته‌ی خود، به سیستم‌عاملی کاربرپسند و قوی تبدیل شود.

در این صفحه، قصد داریم به‌طور مفصل درباره‌ی مینت صحبت کنیم. با ما همراه باشید.

لینوکس مینت چیست؟

مینت یکی از توزیع‌های لینوکس و مبتنی بر اوبونتو است. این سیستم‎عامل، محیطی مدرن، زیبا، راحت و قدرتمند را برای کاربرانش فراهم می‌کند. لینوکس Mint سیستم‌‎عاملی رایگان و منبع باز است و برای استفاده درکامپیوترهای رومیزی (PC) طراحی شده است. در حال حاضر، میلیون‌ها نفر در سراسر جهان از این توزیع محبوب لینوکس دسکتاپ استفاده می‌کنند.

ویژگی‌های لینوکس مینت

تفاوت اصلی لینوکس مینت با سایر توزیع‌های Linux، در رابط کاربری کاربرپسند و سادگی تعامل با آن است. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های این سیستم‎‌عامل قدرتمند، عبارتند از:

•       لینوکس Mint مانند سایر توزیع‌های Linux، شامل مجموعه‌ای از برنامه‌های یکپارچه و از پیش نصب شده است و شما به راحتی و با کمک ابزار مدیریت بسته برنامه‌ها امکان جستجو، دانلود و نصب برنامه‌های دلخواه اضافی را دارید.
•       طراحی لینوکس مینت به گونه‌ای انجام شده است که در عین قدرتمند و قابل تنظیم بودن، کاربران تازه‌کار نیز می‌توانند به‌راحتی از آن استفاده کنند.
•       برای بهتر کردن تجربه کاربری، کارهای زیادی بر روی این سیستم‎‌عامل انجام شده است. کاربران می‌توانند بازخوردهای خود را ارسال کنند تا توسعه‌دهندگان برای بهبود مداوم کیفیت لینوکس Mint ایده داشته باشند.
•       نسخه‌های پشتیبانی طولانی مدت (LTS) که هر کدام برای مدت 5 سال پشتیبانی می‌شوند، در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. در نتیجه، اگر به فکر خرید سرور مجازی لینوکس هستید، مینت گزینه‌ی خوبی برای سیستم عامل سرور شماست.

اطلاعات و مشخصات پایه سخت افزاری

توزیع‌های مختلف لینوکس شامل ترکیبی از قطعات منبع باز هستند. در جدول زیر، می‌توانید مشخصات مربوط به لینوکس Mint را مشاهده کرده و آن‌ها را با سایر توزیع‌ های لینوکس مقایسه کنید.

تاسیس	2006
پایه	Ubuntu LTS*, Debian
دسکتاپ	Cinnamon*, MATE, XFCE
Audio	PulseAudio
Display	X11
فایل سیستم	ext4*, ZFS
Init	systemd
پکیج ها	DEB*, AppImage, Flatpak
چرخه‌ی انتشار	6 ماه
آخرین انتشار	7/31/2022
آخرین نسخه	21 “Vanessa”

برخلاف اوبونتو، لینوکس مینت از پکیج‌های مربوط به Canonical و همچنین Wayland استفاده نمی‌کند.

تاریخچه لینوکس مینت

لینوکس Mint یکی از قدیمی‌ترین و موفق‌ترین سیستم‌‎عامل‌هایی است که بر پایه‌ی اوبونتو ساخته شده است. این سیستم‎‌عامل، کار خود را به‌عنوان یک کلون از کوبونتو شروع کرد و توانست ظرف مدت زمان بسیار کمی، با ارائه‌ پشتیبانی از درایور‌ها و کدک‌های اختصاصی، جای پای خودش را محکم کند.

این توزیع در حوالی زمان به‌روزرسانی ناموفق از KDE 3 به KDE 4، به‌عنوان یک پایگاه اوبونتو در نظر گرفته شد. لینوکس مینت با ارائه‌ مجموعه‌ای از سفارشی‌سازی‎‌های آماده، عملا باعث شد که GNOME 2 ظاهر و رفتاری شبیه به ویندوز XP داشته باشد.

پس از تغییر رابط اوبونتو از GNOME 2 به Unity، مینت برای مدت زمان کوتاهی از GNOME 3 استفاده کرد. پس از آن، مینت با راه‌‎اندازی Cinnamon و اضافه کردن نسخه‌ی MATE، تا حد زیادی ارتقا پیدا کرد.

نسخه نهایی از ویرایش اصلی KDE Mint در سال 2018 منتشر. در کمال تعجب، اکنون نسخه دسکتاپ Plasma درست مانند GNOME، در میان توزیع‌های این سیستم‎‌عامل وجود ندارد.

نسخه‌های لینوکس مینت

لینوکس مینت مانند بسیاری از توزیع‌های دیگر لینوکس، نسخه‌ای پرچمدار به همراه چندین جایگزین با محیط‌های مختلف دسکتاپ را ارائه می‌دهد. کاربران می‌توانند برای کار با سرور مجازی با استفاده از این سیستم عامل، یکی از نسخه‌های مینت را بر روی سیستم نصب کرده و از آن استفاده کنند. مهم‌ترین نسخه‌های این سیستم‌عامل عبارتند از:

Cinnamon

Cinnamon نسخه‌ی پرچمدار مینت است، که از محیط دسکتاپ اختصاصی خودش به همین نام یعنی  Cinnamon برخوردار است. در اصل، Cinnamon یک فورک از GNOME بود که برای داشتن ظاهر و رفتاری شبیه به ویندوز XP اصلاح شد تا به یک محیط دسکتاپ منحصر‌به‌فرد تبدیل شود. در حال حاضر این نسخه از مینت، حتی توسط توزیع‌های دیگری به جز مینت نیز استفاده می‌شود.

MATE

نسخه‌ی MATE لینوکس مینت را می‌توان یک تحول مهم به‌شمار آورد. این نسخه که یک فورک از GNOME 2 است، به شدت مورد قبول کاربرانی که تغییرات زیاد در GNOME 3 یا Unity را نمی‌پذیرند، قرار گرفت. MATE ظاهر مینت را سفارشی‌سازی می‌کند و کاربران با این نسخه، احساس متفاوتی نسبت به Cinnamon خواهند داشت.

XFCE

XFCE تنها عضو سه محیط اصلی دسکتاپ لینوکس است که مینت را ارائه می‌دهد. نسخه‌های دیگر (Cinnamon و MATE) دسکتاپ‌هایی با وزن متوسط محسوب می‌شوند. XFCE پروفایل ظریف‎‌تری دارد و مانند نسخه‌ی MATE، سفارشی‌سازی‎‌هایش تا حدودی به نسخه‌ی پرچمدار Cinnamon شبیه است.

Edge

Edge یکی دیگر از نسخه‌های مبتنی بر محیط‌های دسکتاپ لینوکس مینت است که در واقع، همان نسخه‌ی Cinnamon است با نسخه‌ی جدیدتر از هسته‌ی لینوکس برای پشتیبانی از سخت‌‎افزارهای جدیدتر. از این نسخه، معمولا فقط برای انتشار dot استفاده می‌شود.

LMDE

LMDE مخفف Linux Mint Debian Edition است. این نسخه به عنوان جایگزینی برای نسخه‌ی اصلی لینوکس مینت مبتنی بر اوبونتو راه‌‎اندازی شده بود. دلیل اصلی ایجاد این نسخه توسط توسعه‌دهندگان این بود که در صورت شکست خوردن اوبونتو، مطمئن باشند که مینت می‌تواند به فعالیت خود ادامه دهد. دسترسی به نسخه‌ی LMDE مانند نسخه‌ی Edge، فقط با دسکتاپ Cinnamon امکان‌‎پذیر است.

لینوکس مینت؛ ۳۲ بیت یا ۶۴ بیت؟

اگر می‌خواهید بین این دو گزینه فقط یکی را انتخاب کنید، پیشنهاد ما به شما این است که نسخه‌ی 64 بیتی را انتخاب کنید. تصاویر نسخه‌ی 32-bit ISO برای کار با کامپیوترهای قدیمی در نظر گرفته شده‌اند. در حال حاضر، پردازنده‌های 32 بیتی تقریبا نادر هستند و اکثر کامپیوترها می‌توانند به‌صورت 64 بیتی کار کنند. در صورتی که سال ساخت کامپیوتر شما 2007 به بعد است، به احتمال زیاد یک پردازنده‌ی 64 بیتی دارید.

اگر کامپیوترتان قدیمی است و نمی‌دانید که آیا می‌تواند در 64 بیت اجرا شود یا خیر، کرونولوژی X86 را مطالعه کنید. همچنین، می‌توانید Mint 64-bit را بر روی کامپیوترتان بوت کنید. در صورتی که این نسخه با سیستم‌تان سازگار نباشد، یک پیام خطا دریافت می‌کنید و باید نسخه‌ی 32 بیتی را نصب کنید.

مزایا و معایب لینوکس mint

در این قسمت، درباره‌ی مزایا و معایب لینوکس مینت به‌طور مفصل صحبت می‌کنیم.

مزایای لینوکس مینت

•       این سیستم‌عامل با ارائه‌ی کامل پشتیبانی چندرسانه‌ای به‌صورت آماده ارائه می‌شود و استفاده از آن برای کاربران بسیار راحت است.
•       منبع باز و رایگان است.
•       جامعه محور است و کاربران می‌توانند بازخورد‌های خود را برای بهبود این پروژه ارسال کنند. به‌این‌صورت، توسعه‌دهندگان برای بهبود لینوکس مینت، می‌توانند از ایده‌ها و نظرات کاربران استفاده کنند.
•       براساس دبیان و اوبونتو ساخته شده و حدود 30000 پکیج و یک برنامه‌ی مدیریت نرم‌افزار بسیار عالی را به کاربرانش ارائه می‌دهد.
•       قابل اعتماد و بسیار ایمن است. برای نگهداری از لینوکس مینت به دانش فنی بالایی نیاز ندارید. این سیستم‌عامل به هیچ رگرسیون، آنتی ویروس، ضد جاسوس‌افزار و نرم‎افزارهای جانبی امنیتی دیگری نیاز ندارد و به دلیل رویکرد محافظه‌کارانه برای به‌روزرسانی نرم‌افزار‌ها، مدیریت به‌روزرسانی منحصربه‌فرد و معماری قوی‌ آن بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

حال که با مزایای این سیستم‌عامل محبوب آشنا شدید، وقت آن رسیده که با معایب آن نیز آشنا شوید.

معایب لینوکس مینت

•       مدیریت دستگاه (Device Manager) ندارد.
•       لینوکس مینت رویکرد محافظه‌کارانه‌ای نسبت به فناوری‌های جدید دارد. اگر می‌خواهید همیشه از جدیدترین فناوری‌ها یا دسکتاپ‌های منحصربه‌فرد و پر‌زرق‌و‌برق استفاده کنید، می‌توانید به جای این سیستم‎عامل، از توزیع‌های دیگر لینوکس مانند فدورا استفاده کنید.
•       لینوکس Mint بسیار بزرگ است و اگر می‌خواهید از آن به‌طور موثر استفاده کنید، باید یک دستگاه با توانایی‌های نسبتا معقول داشته باشید. در نتیجه، اگر کامپیوتر‌تان قدیمی است و نمی‌توانید آن را ارتقا دهید، بهتر است از این سیستم عامل صرف نظر کنید و توزیع‌های دیگر را بررسی کنید.
•       با اینکه لینوکس مینت مبتنی بر اوبونتو است، اما از بسیاری از جهات با آن متفاوت است. در نتیجه، تمام ابزارها و ویژگی‌های اوبونتو در این سیستم‎عامل ارائه نمی‌شود. علاوه بر این، آخرین نسخه‌ی مینت نیز براساس آخرین نسخه‌ی اوبونتو نیست و همیشه یک الی دو نسخه عقب‌تر از اوبونتو است.
•       مینت فاقد PPA (Personal Package Archive) است. با افزودن PPA به منابع‌تان و سپس نصب نرم‎افزار از طریق PPA، نصب شما با شکست مواجه می‌شود. البته، ممکن است در ابتدا با نرم‎افزار PPA به مشکل نخورید، اما این اتفاق در نهایت می‌افتد.

نکات کلیدی لینوکس مینت

لینوکس مینت به‌جای ارائه‌ی چیزی متفاوت و با تقلید از آخرین نسخه‌ی محبوب ویندوز، توانست در حوزه تبدیل ویندوز به لینوکس پیشرو باشد. در واقع، می‌توان این نسخه از لینوکس را به‌عنوان یک دروازه در نظر گرفت. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌ها و نکات کلیدی پیرامون مینت عبارتند از:

Mint Tools

این قابلیت برای راحتی استفاده از لینوکس و کمک بیشتر به کاربران طراحی شده است. در واقع، لینوکس Mint برای انجام وظایف اساسی سیستم، ابزار‌های گرافیکی زیادی را به کاربرانش ارائه می‌دهد.

از این ابزار‌ها می‌توانید برای پشتیبان‎گیری، پیکربندی دسکتاپ، مدیریت نرم‎افزار‌ها، مدیریت درایور دستگاه، اطلاعات سیستم، مسدود‎کردن دامنه، پیکربندی منابع نرم‎افزار، مدیریت به‌روزرسانی‌ها، ایجاد USB زنده و مدیریت آپلود استفاده کنید.

همچنین، Mint Menu (نسخه بازسازی شده از Start Menu در ویندوز) و صفحه‌ی خوشامدگویی معروف توزیع که از زمان انتشار مینت توسط سایر توزیع‌های دیگر کپی شده را نیز می‌توانیم یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این سیستم‎عامل بدانیم.

Cinnamon

همانطور که کمی بالاتر توضیح دادیم، نسخه‌ی Cinnamon نسخه‌ی پرچمدار مینت است. با اینکه لینوکس مینت از زمان شروع به کار خود، طرح رابط ویندوز را تحت شعاع قرار داده، اما ساخت نسخه‌ی دسکتاپ Cinnamon توانست تمایل این توزیع به کد را تقویت کند. در حال حاضر، نسخه‌ی Cinnamon یادآور ویندوز 7 است و هیچ کدام از اشتباهات ویندوز 8 و 10 را ندارد.

این نسخه دارای flash و pizzazz از KDE Plasma و GNOME نیست. با این حال، Cinnamon یک نسخه‌ی آشنا و قدرتمند است. هر کسی که قبلا از ویندوز استفاده کرده باشد، برای یادگیری نحوه استفاده از رابط کاربری Cinnamon به تنها چند دقیقه زمان نیاز دارد. این نسخه با اکوسیستمی از افزونه‌ها به نام “Spices” و پشتیبانی از تم‌های قابل تنظیم، توانسته جا پای خود را محکم کند.

XApps

XApps به برنامه‌های اصلی  First-Party لینوکس مینت گفته می‌شود که شامل یک ویرایشگر متن، پخش‌کننده‌ی رسانه، نمایشگر تصویر، نمایشگر اسناد، ابزار بلوتوث Blueberry و سازمان‌دهی عکس است.

یکی از جدید‌ترین ابزار‌های محبوب اضافه شده به مجموعه‌ی XApps، ابزار پشتیبان گیری Timeshift است.

ثبات لینوکس مینت

این توزیع لینوکس که مبتنی بر سیستم‎‌عامل Ubuntu LTS است و هر چند وقت یکبار ورژن جدیدی از آن منتشر می‌شود، بسیار پایدار است و در صورت بروز مشکل، چندین ابزار پشتیبان در آن وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.

مقایسه لینوکس مینت و اوبونتو

در جدول زیر، برخی از موارد مهمی که می‌توانند در مقایسه‌ی لینوکس مینت و اوبونتو نقش داشته باشند را برایتان لیست کردیم.

ویژگی ها	لینوکس مینت	اوبونتو
رابط کاربری	در زمان استفاده، گردش کار سریع‌تر و آسان‌تر است	در این مورد، بهتر از لینوکس مینت نیست
کارایی	سریع‌تر و سبک‌تر از اوبونتو است	نسبت به لینوکس مینت کمی کندتر است
استفاده از حافظه	استفاده کمتر از حافظه	استفاده بیشتر از حافظه
جامعه	جامعه کوچک‌تر نسبت به اوبونتو	جامعه بزرگ‌تر نسبت به لینوکس مینت
توزیع	بر اساس اوبونتو	بر اساس دبیان
محیط دسکتاپ	Cinnamon، Xfce و Mate	به محیط پیش‌فرض آن Unity می‌گویند
نرم‎افزار از پیش نصب شده	برنامه‌های مهم آن از قبل به‌طور پیش فرض نصب شده اند	برنامه‌های از پیش نصب‌شده ندارد
قابلیت استفاده	برای مبتدیان مناسب است	برای حرفه ای‌ها و توسعه دهندگان توصیه می‌شود

نصب لینوکس مینت

با اینکه در بعضی از کامپیوترها، لینوکس مینت به‌صورت از پیش نصب‌شده قرار دارد، اما همیشه هم اینطور نیست و باید خودتان آن را بر روی سیستم‌ نصب کنید. دو روش برای نصب این سیستم‌عامل وجود دارد: یا آن را بر روی سیستم‌عامل فعلی‌تان نصب کنید و سیستم‌عامل قبلی را از دست بدهید و یا آن را در کنار سیستم‌عامل فعلی‌تان نصب کنید.

البته، می‌توانید بوت دوگانه (Dual Booting) را نیز امتحان کنید. با کمک بوت دوگانه، می‌توانید دو سیستم‌عامل بر روی کامپیوتر نصب کرده و در هر زمان، فقط از یکی از آن‌ها استفاده کنید. با این رویکرد، دیگر انعطاف‌پذیری ندارید و نمی‌توانید به‌طور همزمان، از دو سیستم‌عامل استفاده کنید و برای استفاده از برنامه‌های هر سیستم‌‎عامل، باید دیگری را خاموش کنید.

اجازه دهید دو روش اول نصب لینوکس مینت را با هم بررسی کنیم.

1)نصب مستقیم

برای نصب مستقیم مینت بر روی کامپیوتر شخصی یا مک، مراحل زیر را دنبال کنید:

• از یک نصب‌کننده مانند USB یا دیسک نوری استفاده کنید. البته، باید توجه داشته باشید که اکثر نصب‌کننده‌های لینوکس، به فضایی بیشتر از CD-ROM (یا همان 700 مگابایت) نیاز دارند. بنابراین، به‌جای CD-ROM از یک DVD-R/RW یا یک فلش مموری با ظرفیت مناسب استفاده کنید. نصب‌کننده‌ی لینوکس مینت باید حداقل 2 گیگابایت فضا داشته باشد.
•       از طریق نصب‌کننده‌ای که به‌تازگی ایجاد کرده‌اید، بوت را اجرا کنید. ممکن است لازم باشد که تنظیمات دستگاه مرتبط با بوت مانند UEFI را راه‎‌اندازی کنید.
•       پس از راه‌‎اندازی درایو USB، نصب‌کننده را اجرا کرده و به دسکتاپ مینت وارد شوید.

2)استفاده از Virtual Box

برای نصب لینوکس مینت 19 از این طریق، سیستم استاندارد توصیه‌شده عبارتند از:

• 2 گیگابایت حافظه (حداقل 1 گیگابایت)
• 20 گیگابایت فضای دیسک

همیشه مطمئن شوید که حداقل موارد مورد نیاز را در اختیار دارید و سعی کنید کمی بیشتر از آن را برای نصب اختصاص دهید. به‌عنوان مثال، فضای دیسک به‌راحتی قابل تخصیص است؛ زیرا مثلا 100 گیگابایت از دیسک مجازی، فقط 10 گیگابایت فضای فیزیکی یا به اندازه‌ی فضای سیستم‌عامل و تمام داده‌های مورد نیاز داخل ماشین مجازی، فضا نیاز دارد. این مورد فقط در صورتی صادق است که از حالت پیش‌فرض که همان تخصیص پویای دیسک است، استفاده کنید.

• به پنجره‌ی VirtualBox Manager بروید و بر روی دکمه‌ی New کلیک کنید. در قسمت بعد، تخصیص حافظه را انجام داده و نام ماشین مجازی را مشخص کنید. در اینجا، در کادر “Type” نام “Linux” و در کادر “Version” نام “Ubuntu” را وارد کنید.

• در قدم بعدی، باید یک هارددیسک مجازی ایجاد کنید. مطابق شکل زیر، پیش‎فرض نوع فایل و فضای ذخیره‌‎سازی برای نصب لینوکس مینت خوب است. برای سایز فایل، بیشتر از 20 گیگابایت دیسک اختصاص دهید.

• بر روی دکمه‌ی Create کلیک کنید تا ماشین مجازی ساخته شود. در صورت تمایل به انجام تغییرات، بر روی ماشین مجازی کلیک راست کرده و settings را انتخاب کنید. همچنین، در صورتی که سخت‎‌افزارتان اجازه دهد، می‌توانید در مسیر Settings>>>System>>>Processor چند هسته پردازشی را اضافه کنید.

• حالا سیستم را بوت کنید. از آنجایی که هنوز دیسک راه‌‎اندازی (Startup) وجود ندارد، VirtualBox از شما می‌خواهد که آن را ارائه دهید. در این مرحله، باید از لینوکس مینت ISO استفاده کنید و ماشین مجازی را راه‌اندازی کنید.

• در داخل رسانه‌ی نصب زنده، ابزار Install Linux Mint را مشاهده می‌کنید که به شما کمک می‌کند تا مراحل نصب را ادامه دهید. دو بار بر روی Install Linux Mint کلیک کنید تا برنامه اجرا شود. سپس، زبان مورد‌نظرتان را انتخاب کنید.

• در قدم بعدی، لی‌اوت صفحه کلید را انتخاب کنید.

• با اینکه این کار ضروری نیست، نصب یک نرم‌افزار ثالث که تجربه‌ی کاربری را بهبود می‌بخشد، بی‌خطر است و می‌تواند برایتان مفید باشد.

• از آنجایی که یک هارد‌دیسک مجازی جدید را ایجاد کرده‌ایم، پاک کردن دیسک و نصب لینوکس مینت بر روی آن کار بی‌خطری است. در صورتی که می‌خواهید بر روی دیسک فیزیکی، بوت دوگانه را انجام دهید یا توزیع لینوکس را بدون از دست دادن اطلاعات‌تان تغییر دهید، از این گزینه استفاده نکنید. اگر می‌خواهید مینت را روی دیسک فیزیکی نصب کنید، توصیه می‌کنیم قبل از انجام این کار، یک نسخه‌ی پشتیبان از اطلاعاتتان را در محیطی امن ذخیره کنید.
• بر روی دکمه‌ی “Install Now” کلیک کرده و پارتیشن‌هایی که نصب‌کننده قصد ایجادشان را دارد بررسی کنید. در صورت موافقت، بر روی گزینه‌ی “Continue” کلیک کنید.

• پس از انجام مراحل قبلی، نصب شروع می‌شود. در زمان نصب، می‌توانید موقعیت مکانی، حساب کاربری و رمزعبورتان را تنظیم کنید. ممکن است تمام شدن عملیات نصب و به‌روزرسانی و کپی کردن فایل‌ها مدتی طول بکشد. پس از اتمام نصب، می‌توانید ماشین مجازی را مجددا راه‌‎اندازی کرده و از لینوکس مینت جدیدتان استفاده کنید.

صرف‌نظر از میزان اطلاعاتتان درباره انواع مختلف سیستم‌عامل‌ها، اگر در شرایطی قرار دارید که لینوکس مینت تنها گزینه‌ی شماست، می‌توانید به راحتی از آن استفاده کنید.

لینوکس مینت برای چه کاربرانی مناسب است؟

لینوکس مینت برای افرادی که می‌خواهند یک سیستم‌عامل دسکتاپ کاربردی، قدرتمند و پایدار داشته باشند، گزینه‌ای عالی به شمار می‌رود. افرادی که در لینوکس تازه‌وارد هستند، کاربران قدیمی لینوکس و حتی افرادی که دلشان برای ویندوز 95 تا 7 تنگ شده و می‌خواهند لینوکس را در قالب سیستم عاملی مانند تجربه کنند، از کار با لینوکس مینت تجربه‌ی کاربری خوبی به‌دست می آورند.

این سیستم‌عامل دارای رابط کاربری آشنا و شبیه به ویندوز، ابزار‌های گرافیکی متعدد، درایور‌ها و کدک‌های اختصاصی، پایداری بسیار بالا، برنامه‌های اختصاصی و محیطی بسیار ساده است و این ویژگی‌ها باعث شده که این توزیع از لینوکس، به محبوبیت بالایی برسد. کاربران مینت معمولا این سیستم‌عامل را با دبیان و اوبونتو مقایسه می‌کنند؛ چرا که دو توزیع از مینت بر اساس اوبونتو و دبیان ساخته شده است.